Κλαμένα μάγουλα, χέρια κι οράματα ανοιχτά, ανάγκες του αέρα και μύρια κομμάτια σύννεφα, καφές στο emigree και μπισκότα με γέμιση σοκολάτας, χαρούμενα πρόσωπα και βλέμματα σπιρτόζικα, ανήσυχα, βλέμματα που κουβαλούν τη δίψα για ζωή... πολλά θέλω και λίγος χρόνος, ζεστές αυθόρμητες ειλικρινείς αγκαλιές μεταξύ φίλων, αγάπη αδελφική ....
Κεντημένο πουκάμισο και τζιν σωλήνα, σαλάτα ρόκα μοτσαρέλα και λιαστή ντομάτα, υποσχέσεις και όνειρα, σκέψεις που ξεπετάγονται σαν τα μυρμήγκια από το χώμα, δεν μπορείς να τα κρατήσεις, ξεπροβάλλουν και έπειτα δεν ξέρεις τι να τα κάνεις. Ονειρεύεσαι και φαντάζεσαι και νιώθεις, κι είναι τόσο δύσκολο να πιστέψεις ότι όλα τελειώνουν. Θα τρέξω χωρίς ανάσα μέχρι τη θάλασσα, θα προσπαθήσω να σπάσω όλα τα ρεκόρ, φτάνει να προλάβω να νικήσω το χρόνο, να μη με βρει ο αυγουστιάτικος ήλιος κάπoυ ανάμεσα σε Παύλου Μελά και Τσιμισκή γιατί θα τσουρουφλιστώ και δεν θέλω. Ελάτε να τρέξετε μαζί μου ως εκεί που δεν υπάρχει αύριο, που το σύμπαν συναντιέται σε όλες του τις διαστάσεις και οι παράλληλοι κόσμοι γίνονται ένα... Ελάτε μαζί μου να πετάξουμε και να ζωγραφίσουμε μια πασχαλίτσα στον ήλιο με πορτοκαλί φόντο και γαλάζιο ουρανό! Σας υπόσχομαι, θα περάσουμε τέλεια!
P.S: Η ΚΡΕΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ(Η ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΑΤΙΜΙΕΣ:P) ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!
Κεντημένο πουκάμισο και τζιν σωλήνα, σαλάτα ρόκα μοτσαρέλα και λιαστή ντομάτα, υποσχέσεις και όνειρα, σκέψεις που ξεπετάγονται σαν τα μυρμήγκια από το χώμα, δεν μπορείς να τα κρατήσεις, ξεπροβάλλουν και έπειτα δεν ξέρεις τι να τα κάνεις. Ονειρεύεσαι και φαντάζεσαι και νιώθεις, κι είναι τόσο δύσκολο να πιστέψεις ότι όλα τελειώνουν. Θα τρέξω χωρίς ανάσα μέχρι τη θάλασσα, θα προσπαθήσω να σπάσω όλα τα ρεκόρ, φτάνει να προλάβω να νικήσω το χρόνο, να μη με βρει ο αυγουστιάτικος ήλιος κάπoυ ανάμεσα σε Παύλου Μελά και Τσιμισκή γιατί θα τσουρουφλιστώ και δεν θέλω. Ελάτε να τρέξετε μαζί μου ως εκεί που δεν υπάρχει αύριο, που το σύμπαν συναντιέται σε όλες του τις διαστάσεις και οι παράλληλοι κόσμοι γίνονται ένα... Ελάτε μαζί μου να πετάξουμε και να ζωγραφίσουμε μια πασχαλίτσα στον ήλιο με πορτοκαλί φόντο και γαλάζιο ουρανό! Σας υπόσχομαι, θα περάσουμε τέλεια!
P.S: Η ΚΡΕΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ(Η ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΑΤΙΜΙΕΣ:P) ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!
2 σχόλια:
Γράφεις τόσο γλυκά. Όμως βγάζεις και μια μελαγχολία. Είμαι σίγουρη πως κάποτε θ' ανακαλύψεις ότι δεν τελειώνουν όλα ποτέ. Ότι έχεις ζήσε, όλες σου οι εμπειρίες, υπάρχουν μέσα σου και σε διαμορφώνουν. Κάθε λύπη και κάθε πόνος σε διδάσκουν και σκαλίζουν λίγο λίγο τον υπέροχο χαρακτήρα σου.
Σ' ευχαριστώ για τα ειλικρινή σχόλια και τις ενθαρρυντικές συμβουλές... Είναι αλήθεια ότι ο τελευταίος μήνας είχε μόνο τη γεύση της νοσταλγίας και της μελαγχολίας για μένα επειδή φεύγω. Αλλά νομίζω πώς σιγά σιγά ξαναβρίσκω την αισιοδοξία μου και σαφώς είμαι ευγνώμων για όσα έζησα και θα θυμάμαι με πολλή αγάπη!
Δημοσίευση σχολίου